Özlenen ve Unutulmayan Şeyler Arasında Çocukluk

Hayatta en çok insan neyi özlüyor biliyor musunuz ? En çok çocuk olmayı özlüyor insan. Belki de en büyük durumlardan biri de özlenen ve unutulmayan şeyler arasında çocukluk oluyor. Derdi tasası olmayan bir çocuk. Sabahları kalkıp işe gitmek yerine tek derdi oyuncaklarla oynamak olan bir çocuk olmak istiyor insan. Çocukluk halini özlüyor insan. Büyüdükçe insanın aklı başına geldikçe sorumluluklar ve dertler başlıyor.

7 yaşına geliyorsun okul başlıyor. Bir şeyler öğrenmeye başlıyorsun ama hala çocuk ve ufaksındır. ve hayata oyunlarla devam edersin. Zaman geçiyor büyüyorsun liseye başlıyorsun. Bu seferde aşk başını almış gidiyor. Kız ya da erkek aşk derdine tutuluyorsun. Seviyorsun. Aşık oluyorsun. Güzel heycanlar yaşıyorsun. Ayrılık acısı çekiyorsun. Oyun derdin bitmiştir artık. Kızlara kendini beğendirmek için uğraşıyorsundur ya da kızlar kendilerini erkeklere beğendirmek için süslenip püsleniyordur. İyi kötü lise yıllarını da atlatıyorsun. Üniversiteye gidip gidememe stresi başlıyor. Kazandığın zaman biraz daha iyisindir. Rahat ediyorsun bir kaç sene daha. Bu arada askerliği de uzatmış oluyorsun. Kızların zaten askerlik derdi olmadığı için ya çalışma derdi başlıyor ya da ev işlerinden sıkıntılar basıyor evleniveriyorlar.

Kazanamadığını düşünürsek asıl sıkıntı orada başlıyor. Askere gidene kadar bir işe girip çalışman gerekiyor. Çalıştıktan sonra bir bakmışsın askerlik vakti gelmiş. Askere gidiyorsun. Bir sene askerlik görevini yapıyorsun. O da bitince ne oluyor tekrar bir işe başlıyorsun. Ardından annen sana kız bulmaya çalışıyor evlendirmek için. Aradan zaman geçiyor ya sen bir kız bulup evleniyorsun ya da annen bir kız bulup seni evlendiriyor. Sonra bir bakmışın bütün hayatın ev iş, ev iş olmuş. Her ay ev geçim derdin başlıyor. Elektriği, suyu, doğalgazı ( ya da kömürodun ) yiyeceği, içeceği, hatunu yemeğe çıkarma derdi, yıl dönümü, doğum günleri ( bunları unuttuğun anda yandın ).



Geçim derdi alır başını gider. Sonra bir de çocuk olduğu zaman sıkıntılar daha da artar. Bezi, maması derken geçim sıkıntısı daha da artıyor. Bunlar içinde en güzeli de çocuk olması oluyor. Bütün bu sıkıntılara neşe kaynağı oluyor. İyi kötü büyütülüyor çocuk. Sonra okul derdi başlıyor. Kıyafetidir, çantasıdır derken bir bakmışsın kendi başladığı yere bu sefer baba olarak geri dönüyorsun. İşte bu anda özlüyorsun çocuk olmayı, çocukluk yapmayı ekmek elden su gölden geçinmeyi. Özlenen ve unutulmayan şeyler içinde en önemlisi de sabah kalktığında işe değilde oyun oynamak için dışarı koşarak çıkmayı özlüyor insan.

İlginizi Çekebilir : 15 Yaşındaki Sezgi ve 7 Yıl Davanın Peşini Bırakmayan Cesur Avukat

Günümüzde unutuluyor mahalle aralarında oynanan o misketler. Gazoz kapakları için sokak sokak dolaşıp toplamaya çalışmalar. Modernize hayat geçmişin o bütün güzelliklerini yok ediyor. Eskiden Mahalle aralarında top oynayan çocuklar vardı şimdi apartmanlar yüzünden kimse top oynayamıyor çünkü apartmanda ses yapınca şikayet oluyor. Oysa köy mahallelerinde öyle miydi ? Bütün çocuklar toplanır başka mahallenin çocuklarıyla maç yapardı. Öyle halı saha falan değildi betonda toprakta oynanırdı. Hayat böyle güzeldi. Bisiklet tekerleğine şişe sıkıştırıp daha fazla ses çıkartırdık. O da aynı motor sesi gibi olurdu. İşte hepsi de özlenen ve unutulmayan şeylerdi bizler için.

İyi günlerdi o günler. Şimdi ki çocuklar bunlardan uzak yetişiyor. Çocuk dediğin toprakla oynayacak, düşecek yara olacak bir yerleri ki hayatı öğrensin. Canı yansın ki büyüdüğünde olacak şeylerde canı yanarken dirençli olsun. Güzel günlerdi o zamanlar. Şimdi çocuklar gibi bilgisayar başında değil de bir elimizde misket bir elimizde gazoz kapakları vardı. Eskiden salçalı ekmek vardı. Ekmeğimize sürerdik salçayı hapur hupur yerdik. Şimdi ki çocuklar bilmez o lezzeti. Başkaydı o günler. Değerliydi. Kim unutabilir ki bu güzel şeyleri ? Kimse unutamaz. Çünkü bu şeyler bizler için hep özlenen ve unutulmayan şeyler arasında her zaman yerini almıştır.

Hayatın tadı çocukken güzeldi. Büyüdük akıllandık ama kalbimizde hep bir yara, hayatımızda hep bir dert eksik olmuyor. Kurgu Gücü sitesi olarak sizleri geçmişe döndürmeye çalıştık. Ben şahsen bu tarz şeyleri çok özlüyorum. Çocuk olmayı, doyasıya çamura batmayı. Bizleri kurgücü.com u takipte kalınız.